CHOWA ZOUTLEEUW

CHOWA ZOUTLEEUW

maandag 23 september 2013

Workshop met Ryan Neil: takken buigen

In deze video toont Ryan Niel, door gebruik te maken van enkele eenvoudige technieken, hoe onmogelijke takken toch gebogen kunnen worden.




zondag 22 september 2013

Enten: nazorg

De voorbije lente plaatste Jonas Dupuich Shimpakuenten op een Utah jeneverbes (zie blog). De nazorg bij het enten is zeker zo belangrijk als het plaatsen zelf.
Zo is het verwijderen van het zakje dat bestemd is om een vochtig milieu voor de ent in stand te houden geen zaak van "zomaar wegnemen". Dit gebeurt stap voor stap zodat de ent de gelegenheid krijgt zich aan te passen aan de nieuwe omgeving. Het zakje zelf blijft het eerste jaar rond de ent.

Het openen van het zakje is afhankelijk van:
  • de tijd van het jaar wanneer de ent gemaakt werd;
  • de snelheid van de ontwikkeling van de ent.
Wanneer je merkt dat de ent sterke groei vertoont is het ogenblik gekomen om het zakje te openen. De opening maak je best aan de bovenste hoek. Maak je de opening beneden dan krijg je te maken met vochtverlies en dit kan nefast zijn. Geleidelijk maak je de opening om de week (of twee weken) een beetje groter tot de zak wijd open staat. Hier eindigt het handelen voor het eerste jaar.



De kleine opening in de rechter bovenhoek is
 gemaakt.



In een verder stadium een paar weken later

Een ander transplantaat dat zich al in een verder stadium bevindt.



De ent ontgroeit het zakje.



Na verbreding van de opening



Totaalbeeld

Origineel artikel: "Graft after-care" © Jonas Dupuich


woensdag 18 september 2013

Wat als ... ?

In het artikel, "Kaarsen verwijderen: de snoeisnede", werd gesteld dat bij het snoeien van de kaarsen bij zwarte en rode dennen het van belang was een zuivere, horizontale snoeisnede te maken.



Zuivere, horizontale snede

Jonas Dupuich, de auteur van het artikel, onderzocht of andere snoeitechnieken betere resultaten opleverden.
Hij maakte, in tegenstelling tot de meest gangbare snoeimethodes, een diagonale snoeisnede en observeerde nauwkeurig wat er gebeurde.



Schuine snoeisnede

De resultaten

De resultaten waren wisselend en gaven niet echt datgene wat verwacht werd: betere resultaten.



Nieuwe knopgroei enkele mm onder de 
snoeisnede



Niet sterk genoeg om nieuwe groei te produceren.

Er waren natuurlijk ook de uitzonderingen waar er scheuten ontstonden op onverwachte plaatsen.



Sterke zomergroei naast de snoeisnede

Wat kunnen we besluiten?
  1. In het beste geval levert een schuine snoeisnede sterkere knoppen op aan de basis van de snede.
  2. In het slechtste geval zijn de resultaten onvoorspelbaar.
De eindconclusie: echt bewezen is er niets. Daarom blijven we bij het oude: een zuivere rechte snoeisnede.


Origineel artikel: "And if I don't make a square cut ?" © Jonas Dupuich


zondag 15 september 2013

William Baddeley's Ulmus Procera

Iemand waarvoor ik een grote bewondering koester, vooral dan voor zijn zeer gedetailleerd, fragiel ogende en toch zeer krachtige "dode-hout-werk" is William Baddeley (Wildwoodbonsai).

Eén van zijn pareltjes is deze Ulmus Procera.





Levensloop
De Ulmus maakte deel uit van een haag op een bouwterrein en werd in 1999 uitgegraven. 




De foto werd twee jaar na het uitgraven genomen. Ondertussen was de rechter tak afgestorven. Een grondige inspectie wees uit dat de wortels een invasie van de gevreesde Taxuskever hadden ondergaan. Dezelfde winter verwijderde William het dode deel van de bast en een levend deel van 25 mm bleef over. De rechterzijde oogde saai en daarom besloot hij er de frees in te zetten, een werk dat vijf uur in beslag zou nemen.




De foto geeft een beeld van het resultaat een paar jaar na de voltooiing. De zijdelingse scheurtjes wekken de illusie van ouderdom.




Detail: de fijne korrelige nerven zijn met hand en scalpel aangebracht. Het dode hout is behandeld met vloeibare houtverharder wat bijdraagt tot  betere bewaring van het delicate dode hout bij loofbomen.




2006: De boom werd verpot in een pot van Gordon Duffet. Zijn potten hebben een antieke uitstraling terwijl in het glazuur de weerspiegeling van het dode hout en de schors nog meer tot hun recht komen.




2011: Noelanders Trophy.




Mei 2011: Na dagelijks toedienen van "Miracle gro" hebben de scheuten een ware boost gekend. Bladsnoei wordt toegepast.




De binnenste, zwakke bladeren zijn de enige overblijfselen na de ingreep. Tot het begin van de herfst wordt de boom sterk bemest.




Juni 2011: terug gezond in blad.




Twee maal per jaar wordt het dode hout met vloeibare houtverharder behandeld.




Net na de behandeling ligt er een glanzend patina op het het hout die na een paar weken, onder invloed van de weersomstandigheden, verdwijnt.




Einde juni 2011




Najaar 2011




Eind februari 2012. Prachtig wintersilhouet dat weldra door het ontluiken van de bladeren verstoord zal worden.




Inkijk op het dode hout.




Zomer 2012




Zomer 2012: de vertakking verbetert zienderogen.




Herfst 2012






Zomer 2013



Origineel artikel: "Development of an English Elm" © William Baddeley



woensdag 4 september 2013

dinsdag 3 september 2013

"Van Meer" techniek: nieuwe wortels creëren

Voorbeeld 1





De rode pijlen duiden een oude wortelstomp aan die als restant overbleef na het uitgraven. Ondanks het feit dat deze wortel bij het finale ontwerp aan de achterzijde van de boom komt te liggen, verdient de boom een natuurlijkere uitziende wortel.
Zodra de stomp een aantal nieuwe, zijwaartse uitlopers had gevormd werd ingegrepen.





In de schors werd met een scalpel een V-vormige inkeping gemaakt. Daarna werd met elektrisch materiaal het binnenste hout verwijderd met een V-vormige groef als resultaat (uiterst links op de tekening).
Met een klein boortje werden voorzichtig twee kleppen gefreesd (midden).
Vervolgens werden de twee huidkleppen op het hout bevestigd met 2 pinnen. Vervolgens dekte wondpasta het geheel af.




November 2012: de oude stom bestaat nu uit twee natuurlijk uitziende wortels. De techniek heeft gewerkt.

Voorbeeld 2




Juni 2012: de boom na de ingreep. Twee rode pinnen wijzen de plaats aan waar de huidplooien werden vastgemaakt.
Dit ging vooraf:




Hier is duidelijk zichtbaar hoe slecht grote wonden bij een meidoorn genezen. Indien we niets ondernemen zal de wonde aan deze wortelstomp nooit genezen.




De wortelstomp wordt tot de gewenste lengte ingekort.




De V-vormige inkeping wordt gemaakt en het binnenste hout onder de schor verwijderd (zie tekening voorbeeld 1).




De eerste huidflap wordt gefixeerd.




De tweede huidflap wordt vastgezet en het geheel met wondpasta afgedekt.

Voorbeeld 3




De groene pijl verwijst naar de ingreep in voorbeeld 2. De wortel met de rode pijl ligt aan de zijkant van de boom en is veel te lang.




De tekening toont hoe de wortel er in de toekomst zou moeten uitzien.




Er wordt een V-vormige inkeping gemaakt en één vierde van het inwendige hout verwijderd.




De huidflappen worden naar binnen gebracht en met kleine spijkers vastgezet. Vervolgens afdekken met wondpasta.




Hopelijk ontstaan er kleine zijwortels. Indien dit niet het geval moest zijn blijft er toch een veel beter uitziende, tapse wortel over.

  
Origineel artikel: "The "Van Meer" Technique" © Hans Van Meer in ofBonsai Magazine


zondag 1 september 2013

De "Van Meer" techniek: de praktijk





2001: Meidoorn voor het uitgraven





Omdat de boom in zanderige grond groeide vormde het uitgraven geen probleem.




De boom na het uitgraven.




De boom wordt gesnoeid tot de gewenste hoogte.




In de lente loopt de boom rijkelijk uit. Alleen de bruikbare uitlopers dienen nog geselecteerd te worden.




Oktober 2005: De offertak die drie seizoenen vrijuit mocht groeien om aan dikte te winnen wordt ingekort.




De offertak wordt bewust iets langer gehouden zodat er zich nog zijscheuten kunnen ontwikkelen.




Mei 2008: De stomp ontwikkelde voldoende zijtakken. Het moment is gekomen om te starten met het uithollen van de stomp.

De rode pijl toont aan waar de huidflap de gewenste dikte bereikt heeft. Net links van de pijl zie je de sterke scheut die door zijn groeikracht zal helpen de wonde te dichten.




De huidflap wordt over de wonde gevouwen en met draad en drainagegaas op haar plaats gehouden. 




Het geheel wordt met wondpasta afgedekt.




De rode pijl duidt de wonde aan. Rechts van de pijl de nieuwe top, links de nieuwe zijtak. Beide takken zorgden voor de snellere genezing van de wonde.




Augustus 2010: Vooraleer de wondepasta verwijderd werd.




De rode pijlen tonen de omtrek van de oude wonde. De groene lijn laat de mooie ronding van de genezing zien. De overgang tussen wonde en rest van de stam verloopt geleidelijk en zeer natuurlijk. De wonde is niet volledig genezen maar het kleine resterende deel zal mettertijd genezen.


Origineel artikel: "The "Van Meer" Technique" © Hans Van Meer in ofBonsai Magazine


Deze blogs worden binnenkort in handige categorieën overgeplaatst naar de Bonsai Blogs van Bonsaihobby.