Toen ikzelf in aanraking kwam met bonsai en er ook interesse voor begon te vertonen verzaakte ik aan één ding waar ik tot op de dag van vandaag veel spijt van heb: het nemen van foto's.
Daarom is het altijd nuttig eens bij de buren te kijken, je ogen de kost geven en bijleren. Het fotoverhaal van deze Carpinus betulus van Marcos Belan brengt de evolutie van deze boom heel goed in beeld.
Het levensverhaal van de boom begint voor ons in maart 2010, ergens in de Slovaakse bossen, waar op dat ogenblik de winter nog een poging deed om de laatste sneeuw op de bergtoppen in leven te houden. Marcos was de bossen ingetrokken en vond op een bepaald ogenblik deze kanjer:
een Carpinus betulus, veel voorkomend in deze streken, groeiend tegen een rots in rotshoudende grond met wortels die zich verticaal naar beneden ontwikkeld hadden m.a.w. niet meteen de gemakkelijkste boom om uit te graven.
Vervolgens werd de boom naar de thuisbasis gebracht. Tijdens de reis werden de wortels bewaard in een mengeling van zeolit (sterk absorberend gesteente) en ruwe turf.
Vervolgens werd de boom in een container geplaatst, stevig verankerd. Vanaf dag één kreeg de boom zowel organische als chemische meststof, overvloedig water, een plaatsje in de zon en voor de rest ... rust.
Marcos schrijft op zijn blog het volgende:" Nadenkend hoe de boom er in de toekomst zou uitzien, was ik helemaal niet zeker welke takken dienden terug gesnoeid te worden. Ik was op dat ogenblik nog maar een beginneling. Ik speelde daarom op zekerheid en snoeide niet veel takken terug, wetende dat dit na een tweetal groeiseizoenen toch zou moeten gebeuren. Dit heeft natuurlijk als gevolg dat ik de ontwikkeling van de boom wat vertraagde."
Voorbereiding van de nieuwe pot. De mengeling bestaat uit
zeolit, Keramzit (heel poreus) en meststoffen.
|
Even terug in de tijd.
Om tot bovenstaand resultaat te komen werd tijdens een workshop in 2011, in overleg met Walter Pall, het algemene beeld van wat de boom uiteindelijk zou moeten worden bepaald. De takken werden gesnoeid waar nodig, wat freeswerk om de "natural look" te benaderen uitgevoerd. Drastische ingrepen die op langere termijn vruchten afwerpen, uitgevoerd m.a.w. de basisstructuur werd vastgelegd.
De boom werd regelmatig bedraad. Aanvankelijk een aangenaam en vrij eenvoudig werkje. Maar naarmate er meer takjes verschijnen en verfijning aan de orde is, wordt het een secuur werk.
De boom heeft nog een lange weg te gaan maar de evolutie die hij de laatste twee jaren doormaakte zijn spectaculair en in niets meer te vergelijken met de struik die werd opgegraven in 2010.
Wat me opviel bij het lezen van het artikel was het inwinnen van het advies van een kenner, meester, mentor (noem het zoals je wil). Het is de enige weg om zelf samen met je bomen te evolueren in deze prachtige hobby.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten