 |
 |
Voor
|
Na
|
De boom is 90 cm hoog. De zwakste delen die zich hier in de eerste tak bevinden zijn ongemoeid gelaten zodat ze in kracht kunnen winnen. De rest van de boom werd gesnoeid.
 |
Er werd wat dood hout verwijderd om de juiste loop van de levenslijn te bepalen.
 |
Oorspronkelijk groeide de hoofdtak (gebruikt voor de vorming van de top) horizontaal. Met behulp van een takkenspanner werd het geheel zo kort mogelijk bij de stam gebracht. Slechts een kleine trekdraad, bevestigd aan de koperen bedradingsdraad, houdt alles op zijn plaats.
 |
Het resultaat nadat de top compacter gemaakt werd.
De werkwijze
De werkwijze
 |
 |
Met de splijttang wordt de tak gespleten. Eén spandraad wordt vervolgens ontdaan van zijn taak. Omdat staaldraad niet rekt gebeurt het splijten bijna automatisch.
 |
Een andere spandraad was nog bevestigd aan een andere jin. Deze 1mm dikke stalen draad heeft genoeg kracht om een 5 cm dikke tak van een Juniperus te buigen. Daarom wordt staal verkozen boven koper dat veel minder sterk en bovendien duurder is.
 |
Omdat de top door de jaren heen naar boven was gegroeid werd deze korter naar de stam terug gebracht. Om dit te realiseren werd de takkenspanner aan een stevige jin bevestigd.
 |
Omdat het andere ankerpunt zicht in het midden van niemandsland bevond diende een ijzeren staaf als ankerpunt aangebracht te worden.
 |
Het hoofddoel van het buigen was de hoofdtak iets naar achter te brengen zodat de hangende tak verticaal naar beneden zou hangen.
Origineel artikel © Juan Andrade
Geen opmerkingen:
Een reactie posten